Incoterms 2020 uitleg

De Incoterm Ex Works is voor de verkopende partij een zeer gunstige afspraak. Hier heeft de koper namelijk de meeste plichten, kosten en risico. De goederen worden namelijk gemaakt en letterlijk buiten de fabriek neergezet om afgehaald te worden. Vanaf dat moment gaan alle plichten, kosten en risico's over naar de koper. De koper moet zelf regelen dat de goederen worden opgehaald, getransporteerd en worden gelost op de plaats van bestemming. Hij moet zelfs nog regelen dat de goederen geladen worden bij de fabriek. Mocht je dus goederen kopen met via EXW ofwel Af Fabriek, zorg dan dat je zeker weet dat je alle zaken goed voor elkaar hebt. Dit is namelijk de minst gunstige variant die je als koper kan gebruiken. Is het transport ook internationaal? Dan moet je helemaal opletten in verband met eventueel benodigde douanedocumenten!

Wanneer je kiest voor FCA als Incoterm, dan betaalt de verkoper het transport tot aan het punt waar de goederen geleverd aan de eerste vervoerder. Op het moment dat de goederen geleverd zijn aan de eerste vervoerder gaat ook het risico over op de koper. De afspraak FCA wordt veel gebruikt wanneer de gekochte goederen geleverd worden vanaf het warehouse van de verkoper. Het is daarom dus belangrijk om de exacte locatie van de FCA levering vast te leggen. De verkoper zorgt er voor dat de goederen geladen worden, regelt de juiste vervoersdocumenten en zorgt voor de uitklaring. De koper regelt het grootste gedeelte van het transport. Bij FCA worden er geen afspraken gemaakt met betrekking tot de verzekering, dus houdt hier rekening mee.

De Incoterm CPT gaat weer een stapje verder. Hier betaalt de verkopende partij namelijk het vervoer van de goederen. Als koper zijnde moet je hier echter wel goed opletten, want het risico gaat over van de verkoper naar koper op het moment van overhandigen aan de eerste vervoerder. Dit betekent dat wanneer er schade ontstaan tijdens het transport, dit het risico is van de koper en niet de verkoper! Mocht je als koper zijnde voor CPT kiezen, zorg er dan voor dat je zeker weet dat het transport goed geregeld is. Wanneer je goederen koopt met een hoge waarde, is het dus niet handig om voor CPT te kiezen. In dit geval zal de volgende je meer aanspreken.

De Incoterm CIP komt redelijk veel overeen met CPT. Het verschil zit 'm hier in het risico. Zoals hierboven beschreven, ligt het risico tijdens het transport bij de koper. Bij CIP ligt het risico tijdens het transport bij de verkopende partij. De verkoper regelt hier het transport en is verantwoordelijk voor eventuele schade die ontstaat tijdens het transport. Koop je waardevolle goederen, dan is CIP een betere keuze dan CPT.

De Incoterm DAP is een veelgebruikte variant bij wegtransport. Hierbij betaalt de verkopende partij het vervoer naar de plaats van bestemming, maar niet de kosten voor de inklaring van de goederen. Het risico gaat over van verkoper op koper wanneer de goederen door de koper gelost worden. De verkopende partij regelt dus dat de goederen als afgesproken aankomen op de overeengekomen plaats van bestemming en de koper regelt een eventuele inklaring en het lossen van de goederen. Omdat er bij DAP niets is afgesproken over een eventuele verzekering, ligt het risico bij de verkoper.

De Incoterm DPU maakt de verplichtingen van de verkoper nog wat groter. Hier is de verkopen namelijk niet alleen verantwoordelijk voor het vervoeren van de goederen, maar ook voor het lossen. Het risico gaat pas over op de koper wanneer de goederen gelost zijn op de overeengekomen plaats van bestemming. Het is van belang om de plaats van bestemming juist te documenteren om problemen achteraf te voorkomen.

De Incoterm DDP gaat nog een stapje verder en neemt een klein stapje terug. De verkopende partij is hier verantwoordelijk voor het transport naar de overeengekomen plaats van bestemming, betaald alle kosten tot het moment van lossen én betaald de invoerrechten en belastingen. De verkopende partij hoeft echter niet de goederen te lossen. Omdat de verkopende partij ook de inklaring moet regelen, is de risicovoller voor de verkoper dan normaal. Alleen wanneer je als verkoper weet waar je mee bezig bent, moet je DDP gebruiken.

De Incoterm FAS wordt uitsluitend gebruikt bij vervoer over het water, wat de naam al wel een beetje prijs geeft. De verkopende partij moet de goederen langszij het schip zetten in de haven van vertrek. Op het moment dat de verkopende partij hier aan heeft voldaan, gaat het risico over naar de koper. Vrij simpel dus!

De Incoterm FOB gaat een stapje verder dan FAS. Bij FOB moeten de goederen aan boord van het schip gezet worden door de verkopende partij. Het risico gaat daarna over van de verkoper op de koper. FOB is een veel gebruikte set voorwaarden en komt regelmatig voor bij zeevrachtzending vanuit China. De verkopende partij zorgt er hier voor dat de uitklaring en lokale kosten zijn betaald en levert de goederen op de terminal van de haven van vertrek. Het risico gaat over op de koper wanneer de goederen aan boord zijn.

De Incoterm CFR komt erg veel overeen met FOB die we hierboven hebben uitgelegd. Bij CFR regelt de verkoper net als bij FOB het transport naar de terminal en betaald ook de lokale kosten. Het verschil zit hem in de kosten voor de zeevracht naar de haven van bestemming. Bij CFR betaald de verkoper deze kosten. Het risico blijft wel hetzelfde, namelijk het moment dat de goederen aan boord van het schip zijn.

CIF is net als elke keer eerder net weer een stapje verder. Naast de kosten en het regelen van het transport naar de haven, de zeevracht naar de haven en de lokale kosten, verschuift hier het risico pas naar de koper wanneer de goederen in de haven van bestemming zijn. De Incoterm CIF is dus eigenlijk een optelsom van de vorige 3.